|
Muzyka, muzyka, muzyka!
napisany: 13.12.2012 · 18:18 · dodał: chaos · komentarze: 1 |
Tak brzmiał szlagier lat pięćdziesiątych Teresy Brewer. Ja jednak nie będę oddalał się tak daleko w czasoprzestrzeni i zostanę w czasach obecnych.
Witam na moim nowym blogu. Będzie bardzo muzycznie i bardzo subiektywnie. Wszystko dlatego, że lubię słuchać przeróżnych kawałków muzycznych z najróżniejszych gatunków. Nie ukrywam, że wolę ciężkie brzmienia, aczkolwiek na mojej półce znajdują się również czarne rytmy, czy popowe pioseneczki.
Nie będę się skupiał na opisywaniu kawałków, które wam zaprezentuję. Podzielę się z wami bieżącymi rytmami, tym co płynie z moich głośników, a ocenę i wrażenia pozostawię wam.
Ostatnio w RDSie podlinkowałem wam kilka filmików Charliego Parra del Riego. Charlie jest jednym z najbardziej wpływowych gitarzystów w Peru i muszę powiedzieć, że nie mogę przestać słuchać tego, co robi z gitarą elektryczną. Na jego profilu muzycznym znaleźć można wiele znanych melodii w metalowym brzmieniu. Zagrał na gitarze między innymi wstęp do Gry o Tron, wykorzystał motyw muzyczny Street Fighter, 2001 A Space Odyssey, Power Rangers, Duke Nukem a nawet Super Mario! Stworzył również własne interpretacje One - Metallica, Rainbow in the Dark - Dio, Pumped Up Kicks - Foster the People, Poker Face - Lady Gagi, a nawet Ronda alla turca Mozarta! Charlie nie ukrywa, że jego mentorem i ulubieńcem jest Slash, gra w bardzo podobnym stylu, lecz także nie stroni od punku, czy innych gatunków. Stworzył również własną interpretację państwowego hymnu Peru, który został wyemitowany w lokalnych stacjach radiowych i telewizyjnych, a także odbił się szerokim rozgłosem w prasie. W Polsce za coś takiego pewnie czekałaby odsiadka w więzieniu obok Katarzyny W. za obrazę uczuć kilkuset ważnych osób. Gdybym miał wkleić tutaj wszystkie kawałki, które mi się podobają... właśnie. Zabrakłoby mi miejsca. Podzielę się tymi, które najbardziej przykuły moją uwagę. Oceńcie sami:
Sweet Child o' Mine - Guns n' Roses cover
Speed F*cks Guitar Solo
I trochę świątecznie, kawałek który definitywnie powinien zastąpić Last Christmas we wszystkich radiostacjach:
Santa claus is coming to town!
Mam nadzieję, że nikomu nie popękały membrany w głośnikach od mocnego uderzenia gitary Charliego. Odczepmy się już od niego i skierujmy się do UK. Tamtejszy zespół Muse nie może się ode mnie odczepić od ładnych dwóch miesięcy. Powiem szczerze, że z niecierpliwością czekałem na ich płytę The 2nd Law, która ukazała się w naszym kraju z początkiem października. Wszystko za sprawą singli "Survival" i "Madness". Coś niesamowitego, że muzycy potrafią przywrócić ducha rocka z lat osiemdziesiątych nie wykopując żadnego trupa z grobu ani nie przerabiając żadnych znanych utworów. Gdy płyta wylądowała na półkach zawiodłem się. Wiem, że media rozdmuchały globalny kryzys i dbanie o ekologię, ale płyta wsadzona w tekturkę za sześćdziesiąt parę złotych lekko mnie odstraszyła. Owszem, wyszło również wydanie kolekcjonerskie wraz z winylem za... 235 złotych! Pociesza mnie fakt wydania CD + koncertowego DVD w digipacku za rozsądne pieniądze, ale i to nie zmienia faktu, że koperta nie dorówna ładnemu pudełkowemu wydaniu. No i przewraca się na półce, a gdy jest ściśnięta pomiędzy dwoma innymi albumami to koperty nie widać i rzadziej się sięga.
Follow Me - Muse
Madness - Muse
Wczoraj w shoutboxie który u nas nazywa się RDS jeden z użytkowników - Żyłkaa wkleił link do kawałka, który zawładnął moimi uszami przez całe dzisiejsze przedpołudnie. Uwielbiam Hendrixa za Hey Joe, All Along The Watchtower i Foxy Lady. Do ulubionych muszę dopisać także Hear My Train a Comin', którego przyznaję się bez bicia, nie znałem wcześniej. Może zabrzmi to dziwnie, ale nie jestem wielkim fanem Jimiego lecz uwielbiam jego muzykę. Kilka lat temu, gdy próbowałem uczyć się gry na gitarze, próbowałem zagrać Hey Joe, a Jimi w tym czasie przewracał się w grobie. Ostatecznie zawarliśmy umowę - ja nie będę grał więcej jego kawałków, a on zostanie jednym z moich ulubionych gitarzystów i wykonawców. Niecałe trzy miesiące temu Jimiemu po kilkudziesięciu latach postawiono pomnik w Dąbrowie Górniczej. Wszystko dzięki mieszkańcom, którzy w 1990 roku sprzeciwili się wyburzeniu komunistycznego pomnika Bohaterom Czerwonych Sztandarów postawionego obok Pałacu Kultury, pomalowali go i dedykowali Jimiemu Hendrixowi. Kurtowi Cobainowi. Make love not war. War is over. Wszystkim, których kochają wolność. Malunek niestety nie przetrwał, lecz napis pozostał nienaruszony aż do 2006 roku, kiedy lokalne władze zdecydowały o postawieniu Jimiemu prawdziwego pomnika - inwestycję zrealizowano sześć lat później, a pomnik "Bohaterom Czerwonych Sztandarów w Dąbrowie Górniczej" stał się "Bohaterom czerwonych sztandarów. Dąbrowiakom. Twórcom dziejów walk o narodowe i społeczne wyzwolenie".
Jimi Hendrix - Hear My Train a Comin'
Dodam także, że w tym roku we Wrocławiu ustanowiono nowy, światowy gitarowy rekord Guinnessa. Podczas dorocznego festiwalu upamiętniającego życie i twórczość muzyka, 7273 osoby zagrało kawałek Hey Joe. Nie jest mi znany żaden inny taki festiwal. Poniżej jedna z tysięcy wideorelacji z tegorocznego wydarzenia.
Mam jeszcze trochę miejsca, więc zmieści się mały bonus do dzisiejszego wydania. W listopadzie do gry powrócili muzycy z Soundgarden. Nowy album wypełniony jest po brzegi hard rockiem, heavy metalem i grungem i mogę zapewnić, że kawałek Been Away Too Long skojarzyć się może z ramówką Radia X w grze Grand Theft Auto: San Andreas. Nic dziwnego, gdyż z powodzeniem przenosi nas w czasie do końca lat 80. i początku 90., kiedy amerykańskie kapele grungem zmiotły malujących się glam rockerów. Chociaż ja tych czasów to nie pamiętam i miło wspominam długowłosych chłopaków z Def Leppard - Joe Elliott czy Steve Clarka, ale ich niestety nie ma już z nami.
Been Away Too Long - Soundgarden
Hysteria - Def Leppard
To tyle na dzisiaj. Wszelkie odczucia pozytywne i negatywne, oraz propozycje które powinny znaleźć się na mojej półce i w kolejnym odcinku mile widziane w komentarzach. Cześć!
|
|
brodaty
napisany 16.12.2012 o godzinie 20:55
zobacz profil autora |
Dla mnie zdecydowanie za ciężkie nuty, ale kto co woli ;)
W sumie "Hysteria" jest fajna. Lata 80-te :*
|
wybierz stronę: 1 |
|
